தமிழ்த்தாய் அந்தாதி

---

 07.10.2019 அன்று தமிழ்த்தாய் அந்தாதி எழுதி முடிக்கப்பட்டபோது முகநூலில் கீழ்க்கண்டவாறு எழுதியிருந்தேன்:

எனது 36வது பிறந்த நாளான இன்று தமிழ்த்தாய் அந்தாதியை முப்பது பாடல்கள் கொண்ட பனுவலாக எழுதி முடிக்கிறேன்.

'ஓங்கும்' என்று தொடங்கி 'ஓங்கும்' என்றே முடித்திருக்கிறேன்.

அந்தாதியை எழுதத் தொடங்கிய நாள் தொடக்கம் கம்பரின் சரசுவதி அந்தாதி, பட்டரின் அபிராமி அந்தாதி, குமர குருபரரின் சகலகலாவல்லி மாலை, ஒட்டக்கூத்தரின் தக்கயாகப்பரணி, பாரதி கவிதைகள், திருவாசகம் என்று தொடர்ச்சியாக மனம் சந்தமெழும் சொற்கடலில் தோய்ந்து தோய்ந்து துலங்கிக் கொண்டிருந்தது. 

தமிழர்கள் மொழியைத் தாயாக, கடவுளாகத் துதிப்பதன் அடிப்படை மூட நம்பிக்கையோ அல்லது ஆழமற்ற உணர்வெழுச்சியோ அன்று. 

ஒலிதான் உணர்வாகிறது, மனமாகிறது, உடலாகிறது, உதிரமாகிறது என்பதை ஆழ்ந்து தியானிக்கும்போது தெட்டத் தெளிவாக உணர முடிகிறது. ஒலியில் இருந்து எல்லாம் தோன்றுகின்றன. மொழியைத் துதிப்பது என்பது நமக்குள் இருக்கும் ஆன்மாவைத் துதிப்பது. நினைவு உருப்பெறுவதும் வலுப்பெறுவதும் ஒலி வழியே. மனம், மனதின் செயலான மனனம் இரண்டும் சாத்தியமாவதும் ஒலி கொண்டே. குழந்தைகளைச் சிறுவயதில் இருந்து செய்யுள் பாடல்களை மனனம் செய்யப் பழக்குவது அவர்களை ஆளுமை உள்ளவர்களாக்கும். 

அந்தாதி நூலாக வெளிவரும்போது இதுபற்றி விரிவாக எழுத உத்தேசம். 

இந்த அந்தாதிக்குள் இருக்கும் சொற்கள் எங்கிருந்து வந்தன என்பதை எண்ணும்போது திகைப்பாயிருக்கிறது. நான் என்ற ஒற்றை மாயைக்கு இது உரித்தில்லை. 

அந்தாதிக்காகத் தேர்ந்து கொண்ட கட்டளைக் கலித்துறை என்ற செய்யுள் வடிவம் பெயருக்கேற்றாற்போல எழுதுவோனைக் கீழ்ப்பணியுமாறு கட்டளையிடுவது. இந்த நூலிலோ மதம் தணிந்து பாகன் சொற்கேட்டு வாகாக நடைபயிலும் களிறுபோலத்   தமிழன்னையின் அருட்கடாட்சத்தால் வசப்படுவதைக் கற்றோர் உணர்வர்.